Renate over werken volgens De Bedoeling: ‘Als je écht luistert, hoor je wat iemand nodig heeft’ 

De geur van koffie vult de huiskamer. Het is tijd voor de medicatieronde als een bewoonster haar hand uitsteekt. Renate doet de medicatiekar dicht, slaat haar armen om haar heen en blijft gewoon staan. Vijf minuten, misschien tien. “Je voelt de spanning uit haar lichaam verdwijnen”, vertelt Renate. “En bij mij ook. Daarna pak ik de draad weer op. Dat moment van aandacht geeft rust bij haar en op de afdeling. Dat is waar het voor mij om draait.”

Renate Nuiten werkt al ruim vijftien jaar bij Thebe, met hart en ziel. Als Verzorgende IG bij Eikenbosch begeleidt ze inmiddels ook studenten. “In de zorg is het altijd druk. Toch probeer ik studenten te leren: kijk eerst naar de mens, niet naar het schema. Wat heeft iemand nu nodig? Misschien even een arm om zich heen, misschien juist even rust. Dat is niet altijd de makkelijke weg, maar wel de juiste.”

Het is precies dat bewustzijn dat ze doorgeeft. “Ik leg uit dat je ook na zo’n moment weer verder gaat met je werk. Maar na een knuffel, een gesprek of even samen zitten, ga je anders verder. Rustiger. Omdat je de bewoner écht ziet. Dat merken zij, collega’s en familie.”

Leren vanuit wat echt telt

Renate begeleidt studenten op een kleine locatie met drie afdelingen. Ze geeft ze ruimte om zelf te ontdekken. “Ik neem ze niet bij de hand. Het is hun leerproces. Ik vraag ze: Wat zie je? Wat heeft deze bewoner nodig? En dan laat ik ze pas handelen. Zo leren ze vanuit ervaring, niet alleen vanuit protocollen.”

De Bedoeling is daarbij steeds het vertrekpunt. “Ik leer ze om familie en vrijwilligers actief te betrekken. Een dochter die haar moeder helpt bij het eten of een echtgenoot die zijn vrouw zelf naar bed brengt, dat zijn geen uitzonderingen. Het zijn waardevolle momenten van samenzorg. Studenten zien dan wat verbinding echt betekent.”

Samen zorgen

Ook hulpmiddelen en technologie spelen een rol, vertelt Renate. “Ik geef studenten mee dat ze kunnen meekijken op de BedSense. Dat is een sensor die onder het matras van de bewoners ligt. Dankzij deze technologie hoeven we niet onnodig de kamers in. We kunnen op afstand meekijken en monitoren. Daar zit de echte waarde in.”

Soms zit de essentie in iets eenvoudigs. “De echtgenoot van een bewoonster vroeg of ze samen in bad mochten. Natuurlijk kon dat. Ik hing een kaartje op de deur: bezet. Dat half uur in bad was zo waardevol voor hen. Zulke momenten laten studenten en collega’s zien wat mensgerichte zorg is. Niet alleen zorgen voor iemand, maar samen zorgen.”

[de tekst gaat verder onder de afbeelding]