Çoise & Susan: ‘We zien nu wat De Bedoeling écht doet met mensen’
Een jaar geleden vertelden collega’s Çoise (manager) en Susan (coördinator Welzijn) van locatie Guldenakker hoe ze bij Thebe begonnen met De Bedoeling. In deze manier van werken draait alles om wat de bewoner zelf wil en kan. Oftewel: de eigen regie van de bewoner. Nu, een jaar later, merken ze dat De Bedoeling steeds beter werkt in het team en in de dagelijkse zorg bij Thebe.
Bij De Bedoeling draait het om anders kijken en luisteren. Niet meer bepalen wat er moet, maar samen ontdekken wat iemand écht nodig heeft. Susan vertelt: “Eerst zeiden we tegen een bewoner of familie: ‘drie keer per week douchen doen we niet meer’. Nu vragen we: ‘waarom is dat voor u zo belangrijk?’ Zo verschuift de aandacht van regels naar behoeften.”
Çoise vult aan: “Twee keer per week douchen is geen standaard meer. Misschien wil iemand liever één keer douchen en daarnaast wat vaker naar buiten. Die eigen keuze is ook kwaliteit van leven. We zoeken steeds naar wat past, in plaats van wat hoort. En dat werkt. Bewoners zijn blij dat ze meer eigen regie hebben en wij als zorgverleners zijn blij dat we ze dit kunnen geven.”
Familie als partner
Een belangrijk onderdeel van De Bedoeling is samenwerken met de familie van de bewoners. Dat gaat verder dan informeren; het betekent echt samen optrekken. Een van de initiatieven voor meer betrokkenheid, is de maandelijkse thema-avond. Elke derde donderdag van de maand staat een ander thema centraal: van mantelzorg tot familieopstellingen of praktische onderwerpen als testamenten en nalatenschap. “We merkten dat veel familieleden met dezelfde vragen rondlopen”, vertelt Susan. “Ze willen het goed doen, maar weten soms niet hoe. Wij helpen ze graag, juist omdat hun bijdrage in de zorg ook zo belangrijk is.”
De familieavonden bieden herkenning én houvast. Waar er in het begin maar drie bezoekers waren, zitten er nu standaard dertig of meer familieleden in de zaal. Gastsprekers delen hun kennis, maar de echte waarde zit volgens Çoise in het contact tussen families. “Ze ontdekken dat ze niet alleen staan”, zegt Çoise. “Er ontstaat verbondenheid. Mensen durven ervaringen te delen en voelen zich gesteund door elkaar én door ons. Dat is precies wat De Bedoeling is: samen zorgen, samen leren en samen verder.”
[de tekst gaat door onder de afbeelding]
Vier successen en blijf leren en verbeteren
Verandering in de zorg is niet iets wat je eenmalig invoert, benadrukken ze. “We gebruiken Continu Verbeteren als instrument”, legt Çoise uit. “Elke week vragen we: waar staan we nu, wat moet er anders? Alles is bespreekbaar. En we houden elkaar scherp met de vraag: is dit nog wel de bedoeling?”
Dat werkt niet alleen op teamniveau, maar ook individueel. Collega’s durven elkaar steeds vaker aan te spreken of hulp te vragen. “We hebben geleerd om te zeggen: dit loopt niet lekker, hoe kunnen we het anders doen?”, zegt Susan. “Het gaat om het blijven zien van mogelijkheden. Zo blijft De Bedoeling levend in de praktijk, elke week opnieuw. Daarom vinden we het net zo belangrijk om de successen die we behalen bewust te vieren. Stilstaan bij wat we bereiken.”
Kleine momenten, grote impact
Soms zit de kracht van De Bedoeling in iets kleins. “Een mooi voorbeeld: een collega raakte aan de praat met een bewoner van Thebe die altijd moeilijk contact maakte. Huilend vertelde hij: ‘Ik was directeur toen ik hier kwam, maar niemand vroeg mij hoe het was om de overstap te maken van een betekenisvol leven naar begeleid wonen.’ Dat moment liet zien: het gaat erom dat mensen zich gezien en gehoord voelen. Dat we geen zorg verlenen volgens een standaard format, maar dat we meer en meer naar de persoon kijken. Het gaat niet alleen meer om zorg verlenen, maar voor een groot deel ook om aandacht geven.”
De Bedoeling levend houden binnen het team en binnen familieleden vraagt om draagkracht, vertelt Susan. “We hebben steun gewonnen van familie en collega’s omdat we het samen doen. Niet omdat iemand het oplegde. We kijken elke week: klopt het nog, wat hebben we nodig?” Çoise vult aan: “Het is volhouden, geloven in wat je zegt en weten dat niet iedereen meteen meebeweegt. Maar we hebben een stip aan de horizon. Een verhaal waar we in geloven en dat maakt dat we door kunnen gaan. Elke dag opnieuw.”