Drie vrouwen, drie achtergronden, één missie
Kim werkt al achttien jaar bij Thebe. Ze is nu coördinator gastvrijheid. “Gastvrijheid zit in mijn DNA”, vertelt ze. “Ik kom uit de horeca, dus voor mij was het logisch om mensen zich welkom te laten voelen. Maar hoe pas je De Bedoeling toe in een restaurant dat er niet alleen is voor bewoners, maar ook voor familie en mensen uit de wijk? Daar moesten we samen over nadenken.”
Angela, coördinator welzijn én vrijwilligers, sluit zich daarbij aan. “We doen het samen. Alles wat we organiseren, doen we voor en met bewoners, naasten en personeel.” Suzanne, afkomstig uit het bedrijfsleven, is nu managementassistent en facilitair coördinator bij Thebe. Ook zij ziet de kracht van De Bedoeling: “Als facilitair medewerker ben je geneigd om praktisch na te denken over beslissingen, maar door De Bedoeling leer ik verder te kijken. Ik kijk nu meer naar de bewoners en voor wie we de beslissingen nemen.”
Kleine dingen, grote impact
Werken vanuit De Bedoeling begint vaak met kleine aanpassingen. “We begonnen in het restaurant met het veranderen van het koffie-aanbod”, vertelt Kim. “Eerst brachten we de kopjes koffie aan tafel, maar daarna begonnen we met de kannen op tafel. Nu komen bewoners zelf naar de balie. Een kopje inschenken, roeren, melk pakken: dat zijn allemaal handelingen die bijdragen aan hun zelfstandigheid. We kijken steeds: wat kan iemand nog zelf?”
Ook op andere vlakken zie je de verschuiving. Suzanne: “Iemand wilde een kast van zijn kamer, omdat hij die te donker vond. Mijn eerste reflex als facilitair coördinator was praktisch: ‘waar laat ik die kast? Er is nergens anders plek voor, dus we kunnen hem beter laten staan.’ Maar in gesprek met zorgmedewerkers realiseerde ik me dat dit juist een typisch voorbeeld is van De Bedoeling: kijken naar wat een bewoner nodig heeft om zich thuis te voelen.”
Samen zoeken naar de juiste balans
Binnen Haga wordt continu afgestemd, geëxperimenteerd en bijgestuurd. Suzanne: “We sparren veel met elkaar. Bijvoorbeeld over de tuin. Hoe maken we die leefbaarder? Ik betrek dan mensen uit de zorg en het welzijnsteam bij dat proces. Iedereen kijkt vanuit een andere invalshoek en samen komen we tot goede ideeën, die aansluiten bij de bewoners.”
[de tekst gaat verder onder de afbeelding]
Van losstaande functies naar één team
Die verbondenheid tussen ondersteunende functies en zorgteams is iets wat op Haga bewust wordt gestimuleerd. “We zijn zichtbaarder geworden”, vertelt Angela. “Iedereen hoort erbij. Ook collega’s die op kantoor werken.” Kim vult aan: “Vroeger was er een duidelijke scheiding. Nu zitten we echt vaker samen: hoe kunnen we bewoners ondersteunen in hun zelfredzaamheid? Bijvoorbeeld: welk servies is voor hen handig, welke hulpmiddelen zijn er? Het contact met behandelaren is daarin ook belangrijk.”
Tips voor collega’s
Wat kunnen collega’s op andere locaties leren van Haga? Angela is duidelijk: “Organiseer dingen samen. Maak gebruik van elkaars expertise. Vrijwilligers willen heel graag helpen, maar moeten wel weten wat er speelt. En betrek ook familieleden actief: ze willen vaak meedoen, maar weten niet altijd of het mag en wat ze dan kunnen doen.”
Kim voegt toe: “De Bedoeling levend houden vraagt bewustzijn bij iedereen binnen Thebe. In de waan van de dag schiet je snel in een standaardoplossing. Dan helpt het om jezelf te blijven afvragen: is dit wat goed is voor deze bewoner? Past dit bij De Bedoeling?”
Een proces dat tijd vraagt
De drie vrouwen zijn het erover eens: werken vanuit De Bedoeling is een proces. Angela: “Het is mooi om te zien dat familie nu belt met de vraag: ‘Wat kunnen wij doen voor jullie?’ Dat was vroeger ondenkbaar. De Bedoeling is van ons allemaal geworden: van de bewoners, van familie, naasten. Niet alleen van Thebe.” Suzanne sluit af: “Geef het de tijd. Verandering vraagt om vertrouwen. Maar als je blijft kijken naar wat wél kan, kom je vanzelf verder.”