Veelgestelde vragen
Hieronder vindt u de antwoorden op enkele veelgestelde vragen:
Binnen het hospice komen we het steeds vaker tegen: partners die zich schuldig voelen omdat ze hun geliefde tijdens de laatste periode van hun leven naar een hospice brengen. Natuurlijk is het mooi om het ziekteproces thuis af te kunnen ronden, zodat een geliefde rustig in de eigen omgeving kan sterven.
Maar het verhaal heeft ook een andere kant. En die is niet altijd zo mooi en vreedzaam. De meeste mantelzorgers zijn overbelast. Zij zorgen vaak al maanden en soms zelfs jaren voor hun partner. Naarmate het ziekteproces vordert, wordt de zorg intensiever. Net als de pijn de last, het ongemak en het verdriet. Tegelijk blijft men zorgen voor het eten, de boodschappen en het kopje koffie of thee voor het bezoek. Ook mentaal wordt het zwaarder. De mantelzorger wordt steeds meer verzorger en steeds minder partner of kind.
Bij de overweging om naar het hospice te gaan, speelt vooral dit laatste een belangrijke rol. Is het egoïstisch om te zeggen dat de intensieve zorg voor je geliefde je te veel wordt? Nee, dit is begrijpelijk en eerlijk. In een hospice staan verpleegkundigen en opgeleide vrijwilligers elk uur van de dag garant voor passende zorg voor jouw geliefde. Onze ervaring is dat door opname in een hospice de laatste periode vaak juist mooier, intenser en rustiger beleefd wordt. Zowel door de mantelzorger als door diens geliefde.